سنگ صبور محترم کیانا خانم
من مردی ۲۷ ساله و شاغل هستم. اکثر همکاران خانم در محل کارم به شکل نامناسبی به من نگاه می کنند و احساس خوبی ندارند. هر بار با یک دختر همسن، جوانتر و حتی چند سالی مسن تر حرف می زنم جواب سر بالا می شنوم. توی تاکسی یا جای عمومی مثل راهرو سینما یا کتابفروشی ها و حتی فروشگاه ها می ترسم ناگهان در جلو مردم توسط یکی از آنها مورد توهین قرار بگیرم. آنقدر این احساس خانم ها نسبت به من آشکار است که من هنوز هیچی نشده از زنان فرار می کنم. چه کاری از من ساخته است؟
احسان عزیز
جسارت و صداقتی که در توضیح وضعیت خودت داشتی خیلی دوست داشتنی است. اما اجازه بده برایت بگویم چرا اکثریت خانم های اطرافت ممکن است از رفتار تو احساس راحتی نکنند.
ما زنها به دنبال بزرگ کردن نقاط ضعف شما نیستیم. ما می دانیم که مردان می توانند خجالتی باشند یا بیش از حد مغرور باشند. یا هیجانزده باشند و کمی بیشتر یا کمتر از حد معمول حرف بزنند. یا حتی کمی گیج باشند و ندانند که چه کاری درست است. ما می دانیم چون خودمان هم همینطور هستیم. اما گیج و غیرعادی بودن با زننده بودن فرق دارد.
رفتار بعضی از مردان به سرعت احساس امنیت و راحتی را از ما می گیرد. مردانی که چشم شان بدون هیچ کنترلی دور و بر یقه ما و یا باسن ما می چرخد، مردانی که بدون هیچ مقدمه به ما زیادی نزدیک می شوند. مردانی که فقط به دنبال دسترسی به سکس با ما هستند. مردانی که فکر نمی کنند دنبال نشانه هایی از هوش و ذکاوت در ما نیستند.
احسان عزیز خیلی از مردان و حتی زنان در تمام عمرشان نمی توانند یک رابطه ساده و سالم داشته باشند چون در ذهن شان زنان فقط هرزه و اغواگر هستند. این نوع احساسات و رفتار برای ما آشنا است و برای همین خیلی زود عکس العمل نشان می دهیم.
زنان و مردان در اغلب خصلت های انسانی شان مشابه هم هستند. ترس و نگرانی های مان تقریبا مشابه است. با یک عینک جدید به دنیای زنانه بنگر. تلخی و نفرت ورزیدن، هیچ عایدی جر تلخی و نفرت به ارمغن نمی آورد.
