فیلسوف دانشگاه کمبریج و نویسنده مقاله « جستجوی بیهوده برای خوشبختی» Andy Martin برای رسیدن به یک تعریف عمومی از «خوشبختی» که همه در جستجویش هستند به یکی از سفرهای تفریحی افراد خوشبخت! یعنی رفتن به جزایر هاوایی اشاره می کند که این اواخر خودش هم مجالش را پیدا کرده بود. اشتیاق سفر به مناطقی که قرار است نشانه کوتاه مدتی از خوشبخت زیستن باشد.
اما خودش متوجه می شود که نسبت افراد خوشبخت در هاوایی فرقی با بقیه نقاط جهان ندارد، فقط در هاوایی این توقع از توریستها وجود دارد که شاد و خوشحال باشند. به نظر او «این روزها در همه دنیا، آدم ها به دردِ زندگی در هاوایی مبتلا شده اند» و افسرده بودن دیگر به شعرا و هنرمندان ختم نمی شود و قرص پروزاک خوردن حتی به بقال سر کوچه هم سرایت کرده است.
Andy Martin معتقد است اگر منطق و فلسفه ایی پیدا شود که موفق نبودن و پذیرش شکست را عزیز و جالب بداند شاید از دویدن های بی پایان بشر برای رسیدن به خوشبختی بکاهد. داشتن امنیت اقتصادی و تلاش برای توریست جزیره خوشبخت ها ( هاوایی) شدن، بیفایده است چون به محض ورود به آن می فهمند که همچنان افسرده هستند و رهایی در کار نیست.
او از فروید نقل قول می کند که: «دستیابی به خوشبختی از اواخر قرن ۱۸ میلادی گریبان بشر را گرفت چون قبل از آن، در مخیله بشر که به شدت مذهبی هم بود، تنها راه رستگاری و خوشبختی در دنیای بعد از مرگ و با رفتن به بهشت میسر بود.
در پایان ، Andy Martin به وعده کمپانی های داروسازی اشاره می کند و خرسندی که قرار است داروهای شان برای بشر ایجاد کند. او معتقد است بسیاری از فلاسفه و متفکرین هدف شان این بود که بادکنک خیالی خوشبختی را بترکانند چون فکر می کردند این آرزو نه تنها اشتیاق بیهوده ایی است بلکه به خودی خود افزاینده احساس بدبختی و افسردگی در تمدن بشری است.
Against happiness: Why we need a philosophy of failure
We are now suffering the Hawaiianisation of everywhere
by Andy Martin
https://www.prospectmagazine.co.uk/arts-and-books/against-happiness-why-we-need-a-philosophy-of-failure
