روز اول ورودمان به ونیز٬ وقتی برای رسیدن به محل اقامت مان از میدان عظیم و زیبای سنت مارکو رد می شدیم عین این شهرستانی های دوره صمد آقا با یک ۵ یورویی افتاده بر کف خیابان روبرو شدم و با بی اعتنایی معروف که کی حوصله دارد از روز اول این پول های ریخته را جمع کند آن را برداشتم. همان لحظه یقین پیدا کردم که روز خوش شانسی خواهیم داشت.
عصر وقتی برای گشت و گذار به میدان سنت مارکو رفتیم به ناگهان متوجه عبور سلانه سلانه یک عروس و داماد از کنارمان شدیم. یکی دو عکس به سرعت گرفتم و بعد دیدم جمعیت ۶ نفره خانواده این زوج نیز با نقاب بالماسکه به دنبال شان می روند.
همه چیز عادی بود و فکر کردم که فقط در حال عبور هستند. لحظاتی نگذشت که به طور اتفاقی دیدم زوج عروس و داماد در حال دویدن به سمت ما هستند و بقیه تصاویر «عروسی در ونیز» شکل گرفت. زوج تازه ازدواج کرده دوان دوان به میدان برگشتند و در کنار گروه کوچک اقوام بالماسکه ایی خود٬ در میدان سنت مارکو رقصیدند.
ونیز زیبا٬ بلافاصله می شود پی برد که بیشتر از ۲۰ درصد گرانتر از رم و فلورانس است. جمعیت توریستی اش مسن تر است و کنجکاوی اش کمتر … به نظر می رسد وضع مالی و قدرت خرج کردن توریست های شهر ونیز بیشتر باشد. هنوز فرصت نشد به محلات بیرون از محوطه توریستی بروم. شاید هم وجو نداشته باشد. باید دید…
این هم ۳ تصویر که در روز اول از ونیز جادویی گرفتم. امیدوارم فردا هم با اسکناس های نقش بر زمین و اتفاقات دوست داشتنی دیگر روبرو شوم.
