واژه هایی همانند «شیکمو»، «شیکم گنده»، «گرد و قلمبه» و «شیکم تو آفساید» واژه هایی آشنا برای «مردان» ایرانی است. روی کلمه مردان تاکید کردم به این خاطر که هر چند طی سال های اخیر چاقی در ایران و حتی جهان تبدیل به یک مشکل جدی و فراگیر شده است، اما وقتی «پسران» ازدواج می کنند و وارد جرگه «مردان» می شوند، بسیار از ویژگی های دوران تجرد را از دست می دهند.
یکی از این ویژگی ها، برخورداری از اندامی موزون و گاه ورزشکاری است. یعنی بیشتر مردان پس از ازدواج، آرام آرام چاق می شوند و شکم بزرگی به هم می زنند. اصولاً از خیلی سال قبل، شکم درآوردن در کشور ما یکی از نشانه های مرد شدن بوده است!
وقتی صحبت از شکمِ بزرگ می شود پای متخصصان تغذیه، پزشکان و ورزشکاران به بحث باز می شود و آنها در موضع گیری مستقیم و جدی و بدون گذشت این پدیده را به طور کلی بد و زیان آور قلمداد می کنند. ولی اگر از زاویه دید اجتماعی به موضوع نگاه کنیم حقیقت این است که شکم مردان متاهل ایرانی نشانه ای است از برخی اتفاقات خوب که البته ظاهر آن چندان مناسب نیست.
بسیاری از مردم و برخی از خانم ها، پشت سر مردانی که پس از ازدواج چاق می شوند و داشتن شکمی برجسته یکی از ویژگی های جدا نشدنی آنها به حساب می آید، صفحه می گذارند و این اتفاق را به پای شلختگی و بی توجهی مردان نسبت به خودشان و حتی همسران شان می گذارند. حتی برخی شرایط را گل آلود تر می کنند و نظر می دهند حالا که مردان «خرشان از پل گذشته»، دیگر به خودشان نمی رسند.و مثل گذشته، اتو کشیده و مرتب نیستند. دیگر از آن بوهای خوب پیش از ازدواج هیچ نشانه ای باقی نمانده است و مردان متاهل تبدیل به افرادی بی توجه، چاق و شکم گنده شده اند.
اگر از دیدگاه پزشکی به این موضوع نگاه کنیم، تکلیف روشن است؛ افزایش اندازه دور کمر با افزایش بیماری های قلبی وعروقی رابطه مستقیم دارد. به جهت ظاهری و اجتماعی هم که نگاه کنیم، شکم بزرگ انتخاب لباس را برای صاحب آن به شدت دشوار می کند و مردان هنگام خرید با محدودیت های قابل توجهی در انتخاب مدل و رنگ به خاطر اجبار در انتخاب سایزهای بزرگتر مواجه می شوند. به خصوص طی چند سال اخیر که لاغر شدن در میان مردان نیز به شدت فراگیر شده است و دیگر کسی دوست ندارد شلوار سایز 34 به بالا بپوشد و به همین خاطر تنوع رنگ و مدل در سایزهای کوچک تر بسیار بیشتر است.
تا اینجا همه چیز بد است و ناخوشایند و مردان در اتهام شلختگی و نامرتبی به سر می برند، ولی اگر بخواهیم نگاه واقع بینانه ای داشته باشیم و به قول قدیمی ها «راست و حسینی» به قضیه نگاه کنیم و خیلی «مته به خشخاش» مسایل پزشکی و خرده گیری افراد مختلف نگذاریم، باید در نظر داشته باشیم که رسیدن به این شرایط – یعنی برخورداری از همان شکم برجسته و بزرگ – به خاطر این است که هم به مردان خوش می گذرد و هم فرصت کافی برای رسیدگی به خودشان ندارند.
این را می دانیم که بدن انسان پس از ازدواج و البته افزایش سن، با نوعی تعادل در ترشح هورمون ها مواجه می شود و همین موضوع باعث جذب بیشتر چربی در بدن می شود. موضوع مهم دیگر این است که مردان و زنان جوان سرشار از خوشی ها و لذت های سال های نخست ازدواج هستند و همین موضوع باعث می شود که در زمینه غذا پختن و رستوران رفتن – که متاسفانه طی چند سال اخیر به خاطر محدودیت های اجتماعی و سیاسی به تنها تفریح بیشتر ایرانی ها تبدیل شده است – گاه بر افراط صورت گرفته است که بالطبع به چاق شدن شان منجر می شود.
البته به طور کلی مردان توجه بیشتری به خوردن و غذاهای خوشمزه از خود نشان می دهند، اما تصور کنید که به غذاهای زیادی علاقه دارید و – از سر اتفاق و البته نه با هماهنگی قبلی!- بیشتر شب ها این نوع غذاها برای شما پخته و با عشق به شما تقدیم می شود یا دبه طور متوالی همراه همسر خود برای لذت بردن از فضای یک رستوران و غذاهایی که برای تان جذابیت زیادی دارند، از این نوع خوراکی های دلچسب و وسوسه انگیز مصرف می کنید.
می بینیم که چاق شدن مردان حاصل رنج و تلاش و زحمت یک تنه خودشان نیست، بلکه در اصل حاصل همراهی است که با همسر محترم دارند. یعنی بانوی جوانی که پا به خانه همسر خود گذاشته است، از طریق طبخ غذاهای خوشمزه،محبت خود را ابراز می کند.
خوب حالا اگر از این دید به موضوع نگاه کنیم، می بینیم که چاق شدن مردان و برجسته شدن شکم شان چندان هم پدیده بد و ناخوشایندی نیست. بلکه یک فرآیند طبیعی از شرایط جدیدی است که در آن قرار گرفته اند و اتفاقا از این شرایط لذت هم می برند. به قولِ عامیانه، دارن حالشو می برن!
موضوع دیگری که باعث می شود شکم مردان جلو بیاید، سکس است. همخوابگی و عشق بازی که به خصوص طی چند سال نخست میان زوج های جوان در اوج خود قرار دارد، برای مردان می تواند چاق کننده باشد. زیرا مردان برای رسیدن به ارضا باید انرژی بگذارند و در نهایت مقدار قابل توجهی پروتئین و املاح از بدن شان خارج می شود. بسیار طبیعی است که این شرایط آنها را به سمت خوردن بیشتر و در نتیجه چاق شدن سوق می دهد.
دلیل دیگر چاق شدن مردان پس از ازدواج، کمبود وقت برای پرداختن به کارهای شخصی و رفتن به سالن های ورزشی است. این قسمت همانند بخش های قبلی چندان خوشایند نیست، ولی به قول قدیمی ها «هر دری رو که باز کنی، یه دودی ازش بیرون میاد». در طی چند سال اخیر وضعیت اقتصادی ایران در شرایط نامساعدی قرار گرفته است. البته تا ما یادمان می آید مردان ایرانی حداقل طی 4 دهه اخیر برای اینکه بتوانند خرج و دخل را جور کنند، مجبور بوده اند بیش از یک شغل داشته باشند. به خصوص قشر کارمند که صبح تا بعدازظهر سر کار اصلی می رود و با اتمام زمان خدمت در شغل اصلی، راهی به دست گرفتن امور کار دوم می شود.
به هر حال، سر جمع، مرد دوست دارِ خانواده، صبح ساعت 6 و 7 که از خانه خارج می شود، بعید به نظر می رسد زودتر از ساعت 8 و 9 شب بتواند خود را به خانه برساند. در چنین شرایطی مگر اینکه فقط خستگی اش را بتواند به یک باشگاه ورزشی ببرد. چون غیر از خستگی در عضلاتش چیز قابل توجه دیگری وجود ندارد. به همین خاطر، رفتن به باشگاه ورزشی از فهرست کارهای روزمره مردان به آسانی قلم می خورد. چرا که فعالیت در هر رشته ورزشی نیازمند توجه به پیش نیازها و آماده سازی هایی همانند تغذیه و خواب کافی و مهمتر از همه، اعصاب سالم و داغون نشده است.
زیاد کار کردن، دشوار و گاه آزاردهنده است چون با خود خستگی و روزمرگی به همراه می آورد که می تواند مخرب باشد، ولی اگر حقیقت را بخواهیم و هر اندازه به حرف های قدیمی ها کم توجه یا بی توجه باشیم، باز هم «مرد است و کارش». به عبارت بهتر، وقتی شخصی زیاد کار می کند، معنی و مفهوم بی چک و چانه اش این است که این فرد بیکار نیست و می تواند هزینه های بالای زندگی را تامین کند و همین موضوع باعث شادی و رضایت درونی مرد می شود از اینکه توانسته است نیازهای خانواده اش را برطرف کند و شاهد رضایتمندی اطرافیانش باشد.
