تنهایی و اینترنت

internet-1-240x300

طی ۱۰ سال اول هزاره جدید میلادی، شبکه‌های اجتماعی و اطلاع‌رسانی نظیر گوگل، آی‌فون و فیس بوک به‌علاوه  بیش از 30 میلیون‌ وب سایت، قادر گشتند بیشتر از نصف ساکنین کره زمین را از طریق کاربرد اینترنتی به هم مرتبط سازند.

با این وجود آقای ویلیام درزیویچ، استاد دانشگاه یل در آمریکا، به پی‌آمدهای منفی ارتباط بین افراد جامعه در اینترنت اشاره کرده است و از تنهای بشر در حین شلوغی ناشی از تکنولوژی جدید حرف زده است.

این منتقد سانه های جدید به تحقیقات آماری اشاره می‌کند که در باره کم شدن دوستی‌های صمیمی است. تحقیقاتی که نشان می‌دهد در سال ۱۹۸۵، از هر ۱۰ نفر فقط یک نفر، از نداشتن دوست صمیمی و محرم اسرار در رنج بود، ولی در سال ۲۰۰۴ رقم افراد بدون دوست صمیمی به چهار نفر رسید. کاهشی که هر ساله ادامه یافته است.
تعداد افرادی که در زندگی اجتماعی دوست صمیمی ندارند طی پنج سال گذشته بیش از پیش کاهش یافته است، افزایشی که در سیری متضاد با روند افزایش وبلاگ‌ها و وب‌سایت‌های عمومی، ایجاد شده است. به نظر می‌رسد افراد با گذراندن وقت بیشتر بر روی اینترنت و ایجاد شبکه‌های دوستی، و به بهای داشتن تعداد بیشتری از دوستان، از رابطه دوستی عمیق کمتری برخوردار می‌گردند.

آقای ویلیام درزیویچ معتقد است که هرچه بیشتر دایره تماس ما گسترش یابد در اصل، از دایره تماس‌مان کاسته می‌گردد. او همچنین به نگرانی دیگری دامن می‌زند که گریبان روابط موجود در دنیای مجازی را گرفته است، او باور دارد که تماس مداوم و سهل‌الوصول اینترنتی با خیل عظیمی از دوستان، تنها ماندن را برای بسیاری دشوار می‌سازد. آقای درزویچ توضییح می‌دهد که، افراد بشر احساس تنهایی نخواهند کرد اگر بتوانند رابطه مثبتی با خود و تنهایی خود داشته باشند.

بسیاری از تنهایی رنج می‌برند چون با خودشان راحت نیستند و حل آن مستلزم تمرین و گذراندن اوقات شخصی با خویش است. فرصتی که متاسفانه دنیای هر لحظه شلوغ‌تر شونده به افراد نخواهد داد.

داشتن و نگهداری ده‌ها و حتی گاهی صدها دوست روی فیس بوک، امری است که از طریق نامه الکترونیکی و تبادل علائق و مسائل مشترک و با زدن دکمه ارسال میسر می‌گردد، ولی پیدا کردن، مانگاری و حتی رشد یک دوستی عمیق به دقت، ایثار و صرف انرژی زیاد نیازمند است.

با وجود همه نگرانی‌ها که به شکل ذاتی، در پی هر نوع تکنولوژی جدید، توسط منتقدین مطرح می‌شود ولی در طی ۵۰ سال گذشته، همیشه دلائلی به وجود می‌آمد که فرصت تماس و ارتباط عمیق و حتی تمرین تنهایی و با خود راحت بودن را به زیر سوال می‌برد ولی انسان‌ها دیر یا زود یاد می‌گیرند که با تکنولوژی جدید رابطه‌ای متعادل ایجاد کنند. بی‌شک نوبت به اینترنت هم خواهد رسید

۱-William Deresiewicz (born 1964), formerly an associate professor of English at Yale University until <p 2008, is a widely published literary critic. His criticism directed at a popular audience appears in The Nation , The American Scholar , the London Review of Books , and The New York Times

More from ونداد زمانی
برتراند راسل: « نگاه اشتباه به زندگی» باعث غم و بدبختی خیلی از افراد است  
برتراند راسل متفکر اوائل قرن گذشته معتقد بود « نگاه اشتباه به...
Read More