من پسری 27 ساله هستم که جدیدا متوجه شدم یه مشکل تقریبا جدی دارم که ممکنه ریشه خیلی از مشکلاتم باشه، به این نتیجه رسیدم که نمیتونم هیچ کاری برای خودم انجام بدم، برای انجام تمام کارام نیاز به یه عامل خارجی یا یک نفر دوم دارم تا یه کاری برای اون انجام بدم.
اصلا تحمل اشتباه کردن ندارم، دوست دارم همه ازم راضی باشن حتی در مواردی مثل رابطه جنسی که اوج نیاز هر پسری هست برای من رضایت شریکم مهمتر از ارضا شدن خودم هست. چیکار کنم تا بتونم برای خودم کار کنم نه دیگران؟
تشکر. علی
علی عزیز
اجازه بده رک و صریح بگویم که: « شاید همه کمک هایی که به دیگران می کنی برای تصویری است که می خواهی از خودت به جا بگذاری و همه اعمال تو در حقیقت شاید روشی است برای رسیدن به چیزهایی که خواسته یا ناخواسته آرزویش را داری.
البته این خصلت تا مادامیکه متوجه اش باشی هیچ اشکالی ندارد و راه مثبت و سازنده ایی است برای دستیابی به آرزوها. اما اگراین واقعیت را نادیده بگیری به سرعت احساسِ مظلوم واقع شدن و حتی مورد سوءاستفاده قرار گرفتن خواهی کرد.
علی عزیز، هر نوعی از خصلت های رفتاری که برمی گزینیم سود و زیان هایی دارد. این شیوه تماس تو با دنیای پیرامون، هدف اصلی اش دستیابی به احساس خوشایندی است که به دنبالش هستی. برای تو لذتبخش است که به دیگران کمک کنی. رضایت دیگران برایت ارجحیت دارد و دلپذیر است پس باید تحمل این اتفاق را داشته باشی که گاه و بیگاه به فردی یاری برسانی که به قول معروف، دستت را گاز بگیرد.
در ضمن این نگرانی نیز وجود دارد که برای ارجحیت بخشی به نظر دیگران، دچار افراط بشوی و هویت فردی ات بیش از حد مشروط به رضایت دیگران گردد. این نوع رفتار که تو نشان می دهی در حالت افراطی اش، برای بعضی افراد، باعث از دست دادن اعتماد به نفس خواهد شد. برای همین است که تحمل اشتباه کردن سخت می شود چون اشتباه به سوء تفاهم و برداشت نادرست دیگران میدان خواهد داد. این یعنی خدشه دار شدن تصویری که آدم ها همه عمر تلاش می کنند از خود بر جای بگذارند.
این نکته را هم اضافه کنم که تو جزو آدم هایی نیستی که به خودشان قبولانده اند که با بی تفاوتی تمام، به دیگران فکر نکنند و قضاوت دیگران برای آنها مهم نباشد. افرادی که در انگلیسی از آنها به عنوان «سوشیو پت / sociopath » . این گروه از آدمها با هر شگرد و کلکی بویژه با نادیده گرفتن منافع دیگران به خواسته های شخصی خویش جامه عمل می پوشانند.
