اگر برنده شدیم شاید خوب است یادمان باشد که:
همه حکومت های صدها سال اخیر ایران، همیشه نگرانِ حذف و سقوط خود بودند، چون با حذف دیگران به قدرت رسیدند. اینها نیز… نترسانیم شان. دلباز و مهربان و بخشنده باشیم. بگذاریم مطمئن شوند که کوتاه آمدن ( حتی ناگزیر شان)، سیل بنیان برافکن نخواهد بود. ضرورتی برای شتاب دادن به تحولات نیست.
همه چیز می تواند عوض شود بدون انکه تغییر مکانیکی یکباره ایی صورت بگیرد. حتی آنها… اصلا هم قرار نیست و امکانش هم نیست و طبیعی نیست که همه معتدل و دمکرات باشند. همه گرایشهای اجتماعی بر اساس منافع اقشار مختلف هر جامعه ایی وجود خواهد داشت.
روحانی را با درخواست های بلندپروازانه نترسانیم. بگذاریم در حد خودش، تغییرات کوچکی را ایجاد کند. فرصت زیاد است. نگذاریم التهاب نداشته های همیشگی، ما را از زمین واقعیت ها جدا کند. قوی بودن و برنده بودن هم به سختی بازنده بودن است. دقت کنیم.
