هر مردی در یک دوره از زندگی اش شاید بتواند از مرحله «محتاج جنسی» بودن عبور کند و وارد دوران « تمایل جنسی» شود. تحولی که ربط زیادی به موقعیت اقتصادی و اجتماعی و حتی سن او ندارد.
او مردی است که انگیزه اش برای بودن در کنار زن و تمایل جنسی اش به او نه بر سر رفع نیاز غیر قابل کنترل بلکه به خاطر زیبایی، ظرافت و متفاوت بودن هویت زن است. او مردی است که پی برده است اعتماد به نفسش ناشی از احساس امنیت و محبتی است که از توجه صمیمانه زن نصیبش می شود نه از خشونت و قدرتی که اعمال خواهد کرد.
مردانی که بتوانند در عمل ثابت کنند دستیابی به سکسِ هر چه بیشتر، تنها هدف و مقصود اصلی شان نیست افرادی هستند که فرضیه « اصل افلیج» The handicap principle برای شان کارایی چندانی ندارد.
زیست شناس معروف Amotz Zahavi فرضیه « اصلِ افلیج» خودش را از کنجکاوی بدون پاسخِ داروین نسبت به نقش و نگار طاووس عاریه گرفته است. فرضیه او اما بر اساس تئوری داروین به این حقیقت اشاره دارد که :« در دنیای حیوانات، رقابت جنسی برای تولید فرزند، قوی تر و تعیین کننده تر از میل به زندگی و بقا عمل می کند.»
پر و دم و یال و کوپال بسیاری از حیوانات مذکر آنها را برای شکار و فرار از دشمن کُند می کند. اتفاقی که قانون انتخاب طبیعی داروین را زیر پا می گذارد چون از نظر داروین، فیزیک حیوانات می بایست در خدمت تطبیق هر چه بیشتر موجود زنده با دنیای پیرامون عمل کند.
گسترش تحقیقات و نظرات تکاملی معاصر نظیر فرضیه « اصل افلیج» توضیح می دهد که چرا پرندگان ماده ترغیب می شوند تا به صدای رساتر و زیباتر پرنده های نر پاسخ دهند یا بدن سه برابر بزرگتر فیل دریایی مذکر به چشم همنوعان ماده شان جذاب گردد. در حالی که سر و صدای پرنده و جثه فیل دریایی و بدن چشمگیر پروانه و سایر نشانه های «اصل افلیج» برای حیوانات مذکر بهای گرانی در پی خواهد داشت.
اتفاقی که عملا یکی از بالاترین درصدهای مرگ و میر در بین جوانان مذکر بشر را نیز ایجاد کرده است. ریسک پذیری، میل به سرعت، خشونت و ابراز وجود برخاسته از خروش تستاسترون در سنین 13 تا 20 سالگی، از این منظر، افتادن در دام « اصل افلیج» را یادآوری می کند.
مردانی که لازم ندارند ماشین های شیک و پر سرعت، بدن قهرمانان بدن سازی و سایر نشانه های « اصل افلیج» را به رخ زنان بکشند در حقیقت همان هایی هستند که از ابزار تکامل یافته تری نظیر مهربانی، احترام، و توجه واقعی به زنان برخوردارند و از همان طریق، قابلیت جذب صادقانه جنس مخالف را دارند.
مردان معاصر روز به روز از نیازمندی های غریزی و رقابت های جنسی حیوانات فاصله می گیرند و روابط شان با زنان بیشتر از آنکه ناشی از کمبود جنسی باشد به خاطر تمایل جنسی شان به زنان خواهد بود.
چرا در حیوانات، مذکرها زیباترند؟
