اکثریت بشر تا همین ۵۰ سال پیش و بویژه قبل از اینترنت، تجربه ابراز وجود در جامعه را نداشتند و فکر نمی کردند رای و سلیقه و تصمیم شان موثر خواهد بود. اکثرشان خیلی راحت فریب شعارها و ادعاهای سیاسی افرادی را می خوردند که به دنبال توسعه بهروزی عمومی نبودند.
هنوز هم آنهایی که وضع مالی بهتری دارند شانس انتخاب شان بیشتر است ولی به مرور و اندک اندک، در اغلب کشورها و بویژه در غرب، شهروندان معمولی هم دارند بر اساس آزمون و خطا یاد می گیرند که از حق رای شان، بهتر از پیش استفاده کنند.
دموکراسی که زمانی برای تقسیم قدرت و ثروت در بین طبقات مرفه شکل گرفته بود به مرور تبدیل به قدرت نمایی مردم عادی هم شده است.
مهمترین دلیلی که دمکراسی می تواند منجر به بهروزی عمومی شود این است که مدیران سیاسی این جوامع فقط به صورت موقت و دوره ایی انتخاب می شوند و همیشه فرصت مجدد برای شهروندان وجود دارد که رای شان را اگر اشتباه کردند تغییر دهند.
اغلب پادشاهی های کنونی سیاره ما نیز عملا توسط احزابی اداره می شوند که با رای شهروندان به قدرت رسیده اند.
