فرق نمیکنه کجای دنیا باشین یا چقدر پول و سواد و موقعیت دارید. فرق نداره از اینکه چقدر هوش و بلندپروازی و انرژی دارید. به نحوی هم مهم نیست ۲۰ ساله هستید یا ۵۰ ساله … شک نکنین این دنیای پر از لذتهای ارزون و موقتی، داره شما رو مَچل میکنه، می پیچونه. پس:
۱- سلطان بی چون و چرای مقدار خواب روزانه تون باشین. کمتر از ۷ ساعت در روز بخوابین یه چیزی توی شما درست کار نخواهد کرد. بدتر از اون، یه چیزایی رو تو بدن تون به مرور از کار میندازه که دردسرش بعدا یقه تون رو حسابی میگیره.
۲- این روزها همه مون هر لحظه دنبال یه خوشی و لذت کوچولو هستیم. از صبح که پا میشیم دنبال لایک و دیده شدن و درک شدن و تایید شدن هستیم. سیگار و چایی و قهوه و نوشابه گاز دار و لذتهای کوچولو مدام جلوی چشم ما رژه میرن.
هفته ایی یه روز به مغزتون بگید امروز این لذت های لامصب ارزون رو نمیخوام… امروز رو تَرکم. امروز میخوام وسوسه ام نکنی. شیر دوپامین رو ببند.
۳- روزی ۱۰ هزار قدم بزنید. میشه حدود یک ساعت و نیم. آره زیاده ولی بزرگترین لطفی هست که به کل وجودتون می کنید. موقع قدم زدن مغزتون رو وادار کنید سکوت کنه. هدف و نقشه و ایده نیارید جلو… تو مغزتون با دیگران نجنگید. با خودتون نجنگید. به ریتم و نفس و حالت بدن خودتون توجه بدین.
موقع قدم زدن با دنیای بیرون از خودتون، با طبیعت اطراف تون باشین. کوچه ها، درختها، آسمون، وزش باد، آفتاب و صدای پرنده ها … یهو می بینین یه دنیای عظیم کنارتون وجود داره که اصلا انگار نبود. یهو خودتون رو می بینین که مدتهاست گذاشتینش کنار…
