من و دوست پسرم سه سال معلم یکی از روستاهای ایرلند بودیم تا اینکه تصمیم گرفتیم برای مدتی از کارمان استعفا بدهیم و با خرید یک ماشین کاروان کوچک، زندگی در حال سفر را تجربه کنیم.
با دیدن آگهی شغل اقامت در یک جزیره و مدیریت یک قهوه خانه و سه ویلای اجاره ایی آن، تصمیم گرفتیم پیگیری کنیم. مطمئن بودیم که هزاران نفر از سراسر دنیا عاشق به دست آوردن این شغل هستند.
صاحب جزیره به هر دلیلی از ما دو نفر خوشش آمد و شغل را بعد از یک مصاحبه تصویری دست آوردیم. جزیره ایی به طول ۵ کیلومتر و عرض ۱ کیلومتر که از حدود ۸۰ سال پیش کاملا خالی از سکنه شده است.
از اواسط بهار تا اواسط پاییز، هوای دریا آنقدر آرام است که شاید چند توریست ماجراجو سه ویلای اجاره ایی را برای سفر کوتاه خود برگزینند.
جزیره نه برق دارد و نه آب آشامیدنی… اغلب خریدهای غذایی ما با یک قایق و توسط زوجی که صاحب جزیره هستند صورت می گیرد.
جزیره ما محل اقامت فصلی حدود ۲ هزار خوک دریایی است که درون ساحل لم می دهند. کوسه و دلفین و نهنگ هم در اطراف جزیره به سر می برند.
معمولا توریستی برای اقامت در ویلاها نداریم و اغلب روزهای ما با قدم زدن، عکاسی و خواندن کتاب طی می شود.
این شغل موقت باعث شده است رابطه بین ما خیلی عمیقتر شود چون هم اوقات بسیاری را در شبانه روز با هم هستیم هم برای زندگی روزمره شدیدا متکی به همدیگر گشتیم.
Darren and Emma
