از نخستین انتخابات ریاست جمهوری امریکا ۲۳۶ سال میگذرد و آمریکایی‌ها تا بحال ۶۰ بار برای انتخاب رییس جمهور پای صندوق رفته اند. دموکرات‌ها از زمان تشکیل حزبشان ۲۳ بار برنده بوده اند و جمهوریخواهان تا بحال ۲۵ بار برنده بوده اند.
برداشت من این است که اکثریت جامعه‌ی امریکا، هنوز مذهبی و وفادار به ارزش‌های سنتی هستند. شاید تعجب کنید که در آمریکا از بیست‌هزار «شهر» تنها ده شهر با جمعیت بالای یک میلیون نفر وجود دارد و هفده هزار شهرش زیر ده هزار نفر است
متوسط جمعیت شهر در آمریکا ۶۵٠٠ نفر است. در آمریکا حدود نوزده هزار شهر یا روستا با جمعیت زیر بیست و پنج هزار داریم که محل سکونت حدود دویست میلیون آمریکایی است و اکثریت شان خیلی هم مذهبی هستند.
هرچه بیشتر میخوانم بیشتر شیفته‌ی این نظریه میشوم که اگر الیت دوراندیش و اندیشمندی داشته باشیم تحول ماندگاری انجام میشود. جنبش استقلال‌خواهی امریکا (۱۷۷۶) و انقلاب فرانسه (۱۷۸۸) تقریبا در یک زمان اتفاق افتاد. ولی میتوان تاثیر نوع نگرش پدران بنیانگذار امریکا را در پیشرفت این ملت دید. ساختار قانون اساسی امریکا به گونه ای است که علی رغم اکثریت مذهبی، دیکتاتوری بردار نیست.
قدرت ایران نوین هم مدیون بنیانگذارانی چون امیرکبیر، سپهسالار، فروغی، تیمورتاش، داور، رضاشاه،…است. اینها را کفتم که بگویم با این فرضیه که ایرانی لیاقت همین جمهوری اسلامی را دارد و مردم مقصرند یا خرافاتی‌اند یا ملت باید عوض بشوند همداستان نیستم. ما همان پارسال در تظاهرات سراسری زن زندگی آزادی کار جمهوری اسلامی را یکسره کرده بودیم اگر اتحاد بر ضد آخوند واقعا شکل می گرفت.
علی رغم اینکه در انتخابات امسال جمهوریخواهان ریاست جمهوری و سنا و مجلس نمایندگان را برده اند ولی قدرتمندترین لیبرال دموکراسی جهان بیدی نیست که از این بادها بلرزد. به نظر من زیاده‌روی در چپ روی، نتیجه طبیعی اش همین چیزی است که رخ داد. غیر از این بود بایستی تعجب میکردیم.
