گفتگوی دو معلم وقت زنگ تفریح:
معلم خیلی شریفی است، هفتهٔ پیش وقتی به عادتِ محجوبانهٔ سخن گفتنش، مسیر نگاهش پایین بود و رو به سفرهٔ رنگ و رو رفتهٔ میزِ دبیران، گفت: «آقای فلانی! به خاطر شرایط مالی‌ام فکر می‌کنم در حال حذف شدن از صحنهٔ اجتماعی‌ام.»
خشکم زد، چیزی نتوانستم بگویم، انگار توانِ همدلی را هم از دست داده باشم! نه اینکه حرفش در باره فقرش غریب باشد اما هضم این شرایط غیرقابل باور برای یک معلم را اصلا نمی توانم باور کنم.
. انسان می‌تواند در رنج و اندوه تماماً غرق شود اما هرگز با فقر کنار نخواهد آمد و خاصیت انسان این است: رؤیای جهانی بهتر.
روز معلم مبارک
