فیلسوف و روانشناس امریکایی «ویلیام جیمز» می گوید: « قوی ترین وسیله کنترل نگرانی و تشویش زندگی این است که بتوانیم یک فکر را بر سایر افکارمان مقدم بدانیم» از نظر او ذهن ما باید در کنترل ما باشد وگرنه به ضرر ما کار خواهد کرد.
ما هیچوقت رنگ آرامش و موفقیت را نخواهیم دید اگر نیاموزیم ذهن خود را که یک سر دارد و هزار سودا مهار کنیم. ما در اغلب موارد فکر نمی کنیم فقط مشغول نشخوار نگرانی ها و جابجایی و تکرار آنها در ذهن خود هستیم.
سعی کنیم هر روز دقایقی به انواع پیام ها و خطرها و حدس و گمان های ذهن خود با دقت بیشتری گوش کنیم تا متوجه انبوه افکار بی در و پیکر و مهار نشده در مغزمان شویم.
تهاجم بی رویه و بی پایان همهِ این افکار سرشار از تشویش جز شرم و خشم و رنج، به درد ما نمی خورند. بیفایده و هدر دهنده احساس و عاطفه و انرژی ما هستند.
ویلیام جیمز می گوید آگاه شدن از هجوم همیشگی افکار پراکنده، اولین قدم برای کنترل آنها است. در قدم دوم یاد بگیریم هرگز به تصمیمات و رفتار خودمان در درون طوفان افکار پریشان، میدان ندهیم.
بسیاری از تلقین ها و احساسات درون هیاهوی افکار پریشان، نادرست و تحقیر کننده شخصیت و توانایی ما است. نگذاریم افکار پریشان به ما بگوید که فرد بازنده یا احمق یا ترسو یا بدشانس هستیم.
تسلط و کنترل شما بر افکارتان، مهمترین عامل برای داشتن زندگی آرام و متعادل است.
This article was originally published on DariusForoux.com
