چه بلایی سر خانواده های ایران با این تورم مداوم می آید؟ چه اتفاقی برای روح و روان اعضای یک خانواده میافتد وقتی هیچ امیدی به بهبودی زندگی نیست؟
اعضای این خانواده چطور باید مدام از عادت های ساده زندگی، از مقدار خرید، از غذاهایی که یک خانواده به آن عادت کرده اند و از خوشی های ساده شان چشم پوشی کنند تا این ماه هم بگذرد؟
اصلا چطور دوام می آورند؟
یک رمان ایرلندی به نام «نیش زنبور» با قدرت تمام توانسته است فقط بخش کوچکی از این رنج مداوم در درون یک خانواده را روایت کند.
در این قصه نویسنده مطرح ایرلندی « پال مورِیع» سراشیب سقوط اقتصادی کوتاه مدت یک خانواده متوسط ایرلندی را با ظرافت و صبوری تمام در برابر خوانندگانش قرار می دهد.
قصه جدید «پال مورِیع» با استقبال وسیع خوانندگان رمان و منتقدین قرار گرفته است و بهترین جوایز ادبی دنیا، آن را در لیست برترین های امسال قرار داده اند.
پدری که باید اینجا و آنجا رو بیاندازد؟ پدری که شاید مجبور می شود از مرام و خصلت ای مردانه اش کوتاه بیاید تا شرمنده خانواده نشود.
مادر خانواده چطور تحمل می کند مدام شاهد سهم کمتری از نیازهای ساده خانواده اش باشد؟
پسر نوجوان خانواده که هنوز شدیدا شور و هیجان زندگی به وی اجازه نمی دهد نه بشنود چطور به تدریج سر خم می کند؟
دختر خانواده که همه امیدش به دانشگاه رفتن است از فرط استیصال و محدودیت مداومی که در پیش رویش است به چه پناه می برد؟
سرازیری زندگی روزمره فقط و فقط به خاطر کاهش موقعیت و مصرف روزمره چطور رویاهایی فردی را از بین می برد؟
ماجراهای قصه « نیش زنبور» و دوره کوتاه کاهش موقعیت اقتصادی یک خانواده ایرلندی اصلا نمی تواند قابل مقایسه باشد با بحران هویتی و تخریبی که سقوط وضعیت زندگی برای چندین نسل در درون ایران ایجاد کرده است.
