به اوجی که می خواهی بعداْ می رسی
اکثر ما مردان از همان سالهای اول بلوغ شدیدا در حال مقایسه وضعیت خود با سایر مردان هستیم. چرا بیشتر پول نمی سازم؟ چرا دخترا توجه شون به بقیه است؟ چرا دوستام به من احترام کافی نمیگذارن و سوالای شبیه به اینها…
معلومه توی ۲۰ سالگی باید مثل یه شیربچه سرگردان بباشیم. تلو تلو بخوریم. سرمون هی بخوره به این دیوار و به اون دیوار. اون هم وقتی با چشمات می بینی که بقیه شیرها مشغول خوردن لقمه های لذیذ شکارشون هستن.
یادمون باشه و هرگز فراموش نکنیم که به دست آوردن خواسته ها آسون و سریع نیست. دنبال پریدن سریع از نردبون موقعیت و فرصت نباشیم. چون ممکنه با کله بیفتیم پایین.
همه چیزهایی که یک مرد رو خوشحال میکنه از بدن ورزیده ساختن تا شعور، شخصیت، وفاداری زنی که ازش خوش مون میاد و دوستای خوب و باحال… هیچکدوم شون با قرعه کشی نصیب مون نمیشه.
برای همین شتابزده نباشیم. چشم تنگ و حقیر نباشیم. با داشته های مردان دیگر راحت باشیم. دلباز باشیم. یکی در ۲۴ سالگی پخته میشه یکی تو سی سالگی هنوز خامه. مرد دنبال راه راحت نیست.
