آمریکایی ها چون همیشه فرصت را در زندگی شان تجربه می کنند عاشق دیدن فروپاشی زندگی ها هستند که بعد آن و به ناگزیر فرصتهای جدید را با هر ریسکی پیدا کنند. موضوع « فرصت » یک خصوصیت اصلی در سینما و تلویزیون آمریکا است.
بشر تا قبل از کشف امریکا برایش «فرصت» خیلی خیلی کم و محدود بود. زندگی پر بود از جنگ و قحطی و بدبختی ولی امریکا چون سرشار از فرصت و ثروت طبیعی بود با همه دنیا فرق داشت.
بی دلیل نیست که می بینیم خود امریکا تشکیل شده از مردم ریسک پذیر همه جای دنیا که به دنبال یافتن فرصتهای جدید به آن مهاجرت کرده اند. امریکا « سرزمین فرصت ها» است.
بشر غیرامریکایی چون فرصت ها همیشه برایش نادر و محدود بود تغییر و ریسک را زیاد دوست ندارد و به جایش در طول تاریخ به به یاس، غم، مذهب و درویش مسلکی پناه می برد.
اصلا این سوال که «فرصت» داشتن به چه بهانه ایی می تواند به دست بیاید از سر داشتن فرصت های زیاد این سرزمین هست. سرزمین پر برکتی که میلیونها کیلومتر در میلیونها کیلومتر زمین حاصلخیز و آب و جنگل است.
سریال آخرالزمانی «مرده‌های سرگردان» جدال انواع شخصیت های امریکایی هست که تعریف متفاوتی از زندگی و سنت هایی که همه به آن عادت کردند میدهد. شگرد هوشمندانه ایی که می گوید مثلا چرا نژاد پرست نباشیم یا چرا از غریبه ها نترسم و … شگردی که تغییر هویت و پیدا کردن اخلاق جدید در آن ممکن هست.
آیا برای به چنگ آوردن فرصتها می توانیم آدم بکشیم؟ دزدی کنیم؟ دروغ بگویم؟ مایوس بشویم از انسانیت؟ آیا جستجوی فرصت در وضعیت اضطراری شخصیت آدم را عوض میکند؟
این سریال نفسگیر که ۱۱ فصل دارد توانسته همه سوال هایی که در جامعه امریکایی همیشه متغیر، وجود دارد را در درون داستانی پر از دلهره به نمایش بگذارد.
قسمت اول این سریال طولانی از یک ماه قبل از بیماری واگیر زامبی شروع میشود… قهرمان اصلی این سریال یک مرد معمولی امریکایی است. یک پلیس که چند هفته قبل از شیوع مرض در دنیا، تیر خورده بود و در بیمارستان بستری بود. به هوش که می آید می بیند در بیمارستان هیچکس نیست و دنیا زیر و رو شده است.
فیلم به عمد آنقدر چندش آور و ترسناک بودن زامبی ها را نشان میدهد که بعد از فصل اول ترس ما می ریزد. از آن به بعد می توانیم خودمان را جای یکی از صدها شخصیت این سریال بگذاریم و ببینیم تصور هر کدام ما از « فرصت» چه آخر و عاقبتی دارد.
The Walking Dead
https://www.netflix.com/title/70177057
