سیاره کوچک ما در حین چرخیدن شبانه روزی، چون کمی کج به دور خورشید می گردد با خود تغییرات جوی می آورد که باعث ایجاد فصلها می شود.
خود این برابر نبودن باعث می شود روزها و ماه هایی از سال یا نور بیشتری به زمین تابیده شود و گرما و ساعات روز بیشتر گردد و یا برعکس.
اما نکته جالب این است که درست در روز اول بهار، زمین شاهد یک شب و روز مساوی است. به تعبیری از درون کجی نیز فرصت بروز تعادل و برابری وجود دارد.
از یک زاویه دید، شاید بتوان گفت که شاید میل به عدالتخواهی که جزو خصایص مشترک همه اجتماعات سیاره ما است منشا آن تعادل و برابری است که هر سال بشر در طبیعت تجربه می کند.
ایران عزیز ما هم طبیعتا برابری و تناسبی که حقش هست را خواهد دید.
عید نوروز مبارک
