در تظاهرات سکوت سال ۸۸ ، حدود ۳ میلیون تهرانی برای نادیده گرفته رای شان در انتخابات به خیابانها آمدند. نمایش قدرت مردم در آن لحظه، هدفش سرنگونی کل نظام نبود. هنوز امید به اصلاحات در بطن جامعه وجود داشت.
اما به نظر می رسد همه چیز آماده است که سیل میلیونی شهروندان ناراضی به جنبش سرنگونی بپیوندند.
تظاهرات سکوت یکی از راههای تجربه شده در ایران برای آوردن جمعیت اصلی مخالف حکومت، به خیابانها است. هر چند تضمینی هم نیست که این حکومت مستاصل حتی به تظاهرات .سکوت هم میدان دهد
فراخوان تظاهرات سکوت در این فضای سرکوب محض، فرصتی است که شاید نباید نادیده گرفت.
