حدود ۴۵ سال پیش دو کاوشگر فضایی توسط ناسا به فضا پرتاپ شدند تا از منظومه شمسی خارج شوند و وارد محوطه بین ستارگان گردند. کاوشگر ۱ و ۲ در تمام این مدت با سرعت ۶۵ هزار کیلومتر در ساعت مسیر را طی کرده اند.
این اواخر مشکل فنی برای کاوشگر ۱ ایجاد شده بود. کاوشگر ۱ از مدتی بیش به دلایلی نامعلوم دیگر از کامپیوتر مخصوص ارتباط با زمین استفاده نمی کرد و سیستمش به کامپیوتر قدیمی تر درون سفینه وصل گشت.
البته هنوز ناسا نمی داند چرا کاوشگر ۱ به کامپیوتری که مدتی پیش خاموش شده بود برگشت. حدس شان این است که یک مشکل فنی ناشناخته وجود دارد که دیر یا زود باعث اختلالات جدید خواهد شد.
کاوشگر ۱ و ۲ بعد از دهها سال به ناگزیر نیمی از تکنولوژی و قابلیت های شان را به حالت خاموش درآورده اند. خوشبختانه هنوز سمتگیری آنتن های دو کاوشگر به سمت زمین است. در حال حاضر ارسال اطلاعات دو روز تمام طول می کشد تا به زمین برسد.
کاوشگران نیاز به سوخت فراوان ندارند چون جاذبه ایی وجود ندارد و برای همین هر دو سفینه به نوعی مثل هواپیمای ملخ دار کار می کنند. با این تفاوت که فقط گاهی برای تغییر مسیر یا جهت یابی روشن می شوند. انرژی و شتاب کاوشگران از سیستم « هیدرونایز» استفاده می کند.
شما می توانید در این آدرس اینترنتی مسیر و فاصله و سرعت و موقعیت کاوشگران در بیرون از منظومه شمسی را مشاهده کنید.
کشف جدید کاوشگران در بیرون منظومه شمسی این است که ذرات موجود در فضای بین ستارگان کمی با محوطه منظومه شمسی ما فرق دارد. به طور مشخص ذرات نوترونی درون اتم تفاوت هایی را با نوع ذرات اتمی محوطه خورشید ما نشان داده اند.
Super Long-Distance NASA Fix Restores Voyager 1, Roughly 15 Billion Miles Away
keep track of the probe on the Voyager Mission Status website.
What we
