فکر می کنم زندگی مشترک ما با یک تصمیم اشتباه شروع شد. من به خاطر فراموش کردن عشق اولم تصمیم گرفتم ازدواج کنم. خب حالا این اشتباه صورت گرفته. چیکار باید بکنم؟
یک امید واهی داشتم که عشق آهسته آهسته به زندگی خواهد آمد. زنم مرا دوست داره. من هم البته از هیچ کاری که برای دلخوشی اش لازم باشه دریغ نکرده ام. اما خبری از اون عشق که تجربه کردم توی این ازدواج نیست. احساس گناه بزرگی دارم از اینکه دارم زندگی هر دو مون رو به تباهی می کشم.
فریدون عزیز
فریدون عزیز شاید ازدواج با زنی که دوستت دارد اشتباه نیست. دنبال تکرار حس و حال عشق اول نباش. آن تجربه مربوط به دوره ایی از شخصیت تو است که سپری شده…
عشق اول معمولا در شروع بزرگسالی اتفاق می افتد و هیچ حساب و کتابی ندارد. مثل شیرجه زدن بی مهابا در استخری است بدون در آوردن لباس یا ترس غرق شدن یا بی خبری از عمق آب…
عشق اول پر است از خاطرات شیفتگی و شیدایی ولی اگر سعی کنیم به یاد بیاوریم در ضمن پر بود از سوتفاهم، آزردن و حسودی و قهر و آشتی… اغلب عشق های اولیه سرانجامی ندارند هر چند مزه و خاطره شان بر جان ما حک می شود.
برای همین یک فرد بزرگسال بهتر است فرق بین عشق معصوم اولیه و بقیه تصمیمات زندگی اش را تشخیص دهد و آنها را از هم تفکیک کند. یک زندگی زناشویی موفق، تکنیک ها، انعطاف، تشخیص و احساساتی نیاز دارد که بنیانا با عشق اول فرق دارد.
image source
Photo by Karolina Grabowska
