به طور میانگین ما مردان ۷ سال زودتر از زنان می میریم. شاید ۷ سال در طول زندگی زیاد به نظر نرسد ولی ما مردان زودتر فرتوت و دچار بیماری های مزمن هم می شویم.
مثانه و کلیه و جگر و قلب و پروستات ما دردسرهایی ایجاد می کنند که لذت زندگی را خیلی بیشتر از ۷ سال کاهش می دهند.
در دوران جوانی بخش حساس و تصمیم گیرنده مغز ما که در جلوی پیشانی قرار دارد خیلی کندتر از زنان رشد می کند. برای همین مرگ و میر ناشی از ریسک و خطای مردان در سنین ۱۷ تا ۲۰ سالگی چندین برابر زنان است.
برای همین ریسک و تصادف بیشتری می کنیم. ما سریعتر به خشونت تن می دهیم. زندان های جهان پر است از مردانی که دچار خشونت های لحظه ایی شده اند.
سلامت و زندگی ما مردان با دوچرخه سواری ساده، موتورسواری، رانندگی، مستی، حس برتری جویی و رقابت و بخصوص خشونت، مدام در معرض خطر مرگبار است.
بخش قضاوت کننده مغز ما مردان به عاقبت کار زیاد نمی اندیشد. شغل های را برمیگزینیم که ریسک بیشتر و صدمه بیشتر برای بدن مان دارد. آسیب های شغلی که از میانسالی به بعد با قدرت تمام جان ما را می گیرد.
مرگ و میر ما مردان از بیماری های قلبی ۵۰ درصد بیشتر از زنان است. علم پزشکی می گوید یک دلیل اصلی زیست شناسانه که قلب مان زودتر و بیشتر از زنان از کار می افتد پایین بودن سطح استروژن بدن ما است.
ما مردان نمی فهمیم پیش دکتر نرفتن و چکاپ معمولی چقدر از عمر ما می تواند بکاهد. فشار خون، قند خون و صدها بیماری پیگیری نشده دارد جان ما را مدام کاهش می دهد. کیفیت زندگی ما را محدود می کند.
بدن بزرگتر ما به نسبت زنان یک عامل دیگر برای فوت زودرس ما است. علم پزشکی ثابت کرده است بدن درشت تر در هر نوع جیوان زودتر از نوع کوچکش می میرد.
با وجود اینکه زنان سهم بیشتری از افسردگی را به خود اختصاص می دهند و اقدام به خودکشی در بین شان بیشتر است ولی ما مردان بیشتر از زنان خودکشی منجر به مرگ داریم. بما مردان مشکلات روحی و جسمی مان را از چشم پزشکان پنهان می کنیم.
زندگی و سیستم خودتخریبی و سهم بیشتر ما مردان از مرگ و میر از همان دوران نوزادی نیز شروع می شود. كروموزوم Y مردان جهش های ناخواسته ژنتیکی اش بیشتر از کروموزوم ایکس زنان است.
مردان، پدران و پسران عزیز جامعه، ما باید بیشتر از مقداری که جامعه و تربیت و سنت یادمان می دهد مواظب سلامت و بویژه تصمیمات زندگی مان باشیم.
ترجمه مقاله ایی از نشریات هاروارد
