من تازه وارد ۶۵ سالگی شده ام. دو بار ازدواج کرده ام هر دو سرانجامی نداشت همسر اولم که بدون علاقه با او ازدواج کرده بودم ۲۲ سال تداوم داشت. الان که پا به سن گذاشته ام احساس میکنم که در زندگی یکنفر دیگر باید باشد تا از تنهایی خلاص شوم.
چند مورد جدید بودندکه شرایط شان تقریبا امکاپذیر نبود. حال توجه ام به سمت همسر اولم که پسری ۳۱ ساله با هم داریم برگشته. میخواستم نظر شما وسایر دوستان را جویا باشم که آیا میتوانم موفق باشم یا نه. ضمنا باید بگویم او ۵۷ ساله است و تنهاست ودر زمان جدایی خاطرات خوبی از هم نداریم او از یک شهر دیگری است و برای خود زندگی دارد وگاهی با همدیگر به خاطر پسرمان تماس داریم.
محسن عزیز
جواب احساسی ولی تا حدودی منطقی می تواند این باشد که « از تنهایی خلاص شوم» واقعا در سن شما چه معنایی دارد؟ چون بازگشت به فردی که علاقه ایی به وی نداشتیدکجای تنهایی ات را پر می کند.
پسرت هم به زودی مستقل خواهد شد… اگر دوست داری توجه و وقت بیشتری با پسرت بگذاری بدان که می توانی مثل یک دوست با وی برخورد کنی… برای این کار لازم نیست برگردی به وضعیتی که تجربه خوبی نداشتی. فقط وقت و توجه و عاطفه بیشتری برایش در نظر بگیر.
اما اگر از تیپ آدمهایی هستی که حتی در این سن هم با خودت راحت نیستی و ذاتا دوست داری با یکی باشی شاید بد نباشد زندگی مجدد با همسر سابقت را جدی تر فکر کنی. کاش می توانستی دوره کوتاه یک یا دو ساله با هم بودن را پیشنهاد کنی.
شک نکن که بخشی از ناموفق بودن رابطه ات در گذشته، مربوط به خودت و خصلت ها و عادت های خودت هم بود. با خودت حرف بزن. مرور کن اشتباهات و سوتفاهم ها و اختلاف هایت را … البته اگر او اصلا تمایلی برای بازگشت داشته باشد.
در مجموع تصمیمی با ریسک بالا نیست.
