کشور حالش خوب نیست. حتی آدم های دست به دهن، زرنگ، تحصیلکرده و سخت کوش هم دارند کم می آورند.
حتما بخش زیادی از خودتان هم کمربندها را سفت کرده اید و همان وضعیت نسبی چند سال پیش را ندارید. برای همین تصور کنید هزاران هزار نوع انسان دیگر را که همین وضعیت را دارند ولی مسن هستند…
رنج و درماندگی محدود به فقر غذایی یا بیخانمانی نیست. میلیونها ایرانی تنها و بی یاورند. هیچکس را ندارند آنها را به دکتر و درمانگاه ببرد. هیچکس را ندارند لامپ سوخته خانه شان را عوض کند. پیگیر قطع برق و آب محل سکونت شان باشند.
شما می توانید به صدها نوع مختلف به نیازمندان خاموش و پنهان کمک کنید.
حتی اگر به اندازه یک دانه نان هم قدرت حمایت از دیگران را ندارید ولی جان جوان، همت و بدن سالم تان که هست، مردان و زنان مسن دور و برتان را دریابید. دست یاری ساده دراز کنید. وقت تان را برای شان بگذارید. پیگیر دوا و درمان شان باشید. توجه و مهرتان را تقدیم کنید.
ایران امروز، بیشتر از همیشه نیازمند جوانمردی شما است. هزاران نفر در اطراف شما در سکوت، فقر را تحمل می کنند. بسیاری از آنها آنقدر نجیب و با وقار هستند که نمی گذارند درماندگی شان دیده شود.
مسن بودن در این وضعیت هر روز بدتر شونده، خودش یک تنگدستی بزرگ است.
بازوان جوان تان را در اختیار تنگدستان وطن بگذارید.
Photo by James Barr on Unsplash
