ناخدا مرد قد بلند هفتاد ساله ای است که چهل سال روی آب بوده و در سراسر مدت دریانوردی اش از هرجا که رفته عکس تهیه کرده.
یک روز با خودش گفته است عکسها را بزنم به دیوار خانه که خودم ببینم و شروع کرده به قاب کردن عکسهای که در آفریقا ،هند و یمن گرفته. بعد یک دوربین یاشیکا خریده و خودش عکاسی کرده از کشتی ها ، ناخدایان، خدمه، مسافران.
بعد ابزارهای دریانوردی جمع کرده، ماکت های کشتی و حالا بعد از چهل سال دو اتاق تو در تو پر از داستان و قصه است که روایت همه آنها در ذهن ناخدا است و با انگشت گذاشتن روی هر عکس و شیی، تاریخ شفاهی آن را با لهجه زیبای ناخدا می توانید بشنوید.
تنها غم ناخدا این است که سواد ندارد. زمانی که او را در یازده سالگی بر روی لنج فرستادند بندر کنگ مدرسه نداشته بعد از چهار سال دریانوردی خودش به نزد مدیر آموزش پرورش بندر لنگه رفته و گفته مرا شبانه یا بزرگسالان ثبت نام کنید.
مرد به او گفته تو باید بروی دنبال گاو و گوسفند. تصور اینکه یک فرهنگی چطور جلوی رشد یک نبوغ و استعداد حیرت انگیز را گرفته است قلب انسان را به درد می اورد.
وقتی این مرد بدون سواد چنین موزه ای ساخته می توان حدس زد اگر سواد داشت چه می کرد. تنها خوشحالیم جواب ناخدا به مدیر بوده که من تمام دنیا را با بی سوادی ام دیدم، تو باید با گاو بروی که با وجود سوادت، هنوز گاوی!
