سلام. من یک زن ۲۶ مجرد هستم. تحصیلات خوب و شغل مورد علاقه دارم و از پشتیبانی خانواده هم برخوردارم. تنها مشکلم تردید در باره انتخاب مرد مورد علاقه ام است.
هر بار با یک مرد آشنا می شوم در قدم های اول از وی خوشم می آید. به مرور هم پی می برم که مرد مورد علاقه من است و با هم در بسیاری موارد اشتراک سلیقه داریم. ولی یک دفعه اما و اگرها به من هجوم می آورند و تردید و دودلی آنقدر می شود که نسبت به طرف مقابل دلسرد می شوم.
صبای عزیز
در زمان های قدیم بشر از بسیاری جهات خیالش راحت بود. انسانها تسلیم سرنوشت و تقدیر بودند و چون و چرایی در کار نبود. انتخاب و اما و اگری نداشتند. اما آدم های این دور و زمانه واقعا نمی توانند به هیچ اصل و اساس خاصی یقین داشته باشند چون همه چیز با شتابی عظیم در حال تغییر است.
صبای عزیز تو هم اگر شانس و فرصت دیگری نداشتی و اگر بی سواد و بیکار و بدون تخصص بودی و یا خانواده ات فرصت پشتیبانی و حمایت از تو را نداشت یقینا با یکی از آن مردانی که شاید واقعا برای خودش یک همسر و پدر خوب هم بود تشکیل خانواده می دادی.
مردد بودن با خودش نگرانی می آورد ولی تردید باعث می شود انتخاب عاقلانه تر داشته باشیم.
تردید معنی اش این نیست که بی مسولیت یا بی تفاوت هستیم. تردید یعنی چندین حس و کشش متضاد برای یک کار وجود دارد و ما همواره آن حسی که با هویت و شخصیت و وضعیت همین حالای ما سازگار تر است را برمی گزینیم.
در دنیای پیچیده کنونی، تقریبا غیرممکن است خط مستقیمی بین بد و خوب کشید. پس هر چه مرددتر باشیم به نفع ما است. می گویند یک ذهن هوشمند می تواند دو احساس متضاد را در باره یک موضوع داشته باشد و همچنان قادر باشد بهترین تصمیم را بگیرد.
عجله نکن. حتما یکی پیدا می شود که تردید کمتری نسبت به او خواهی داشت.
Image source
https://www.pexels.com/
