مدتی است که همه جای ایران مثل فیلم های سیاه و سفید شده است. رنگی در ساختمانها و ماشینها و خیابانها نیست. آدمها هم رفتارشان سیاه و سفید شده است. حرف زدنها، شغلها و حتی دوستی ها سیاه و سفید شده است. ثروت هم سیاه و سفید شده است. می ترسم خودم هم مثل بقیه شده ام و خبر ندارم.
بهزاد عزیز
متاسفانه ایران حالش خوب نیست و امیدی هم به مدیریت کنونی نیست چون باعث و بانی سیاه و سفید شدن جامعه همانها هستند.
حتما دنیای بیرون از ایران هم مشکلات خاص خودش را دارد. آنجا هم آدم هایی هستند که مبلغ مدیریت سیاه و سفید هستند ولی سیستم عمومی تا حدودی رنگی است.
بسیاری از آدمها سعی می کنند برای بقای شان یا برای دور زدن جامعه ایی که سیاه و سفید شده است به جاده خاکی بزنند. این نوع آدمها که تعدادشان روز به روز بیشتر می شود فکر می کنند باید زرنگ! باشند تا از این بلبشو موفق بیرون بیایند.
ولی وقتی رشوه و دزدی و دروغ افزایش پیدا می کند، دیر یا زود یقه آنهایی که فکر میکنند می توانند سیستم سیاه و سفید را دور بزنند را هم می گیرد.
تصادفات رانندگی، اعتیاد، خیانت، جنایت، کلاهبرداری و ناامنی از همه اقشار جامعه قربانی می گیرد.
بهزاد عزیز مرام ساده شهروندی را برای زندگی ات سرمشق قرار بده چون امثال تو تنها چراغ های رنگی بازمانده در این محوطه سراسری سیاه و سفید هستید.
شک نداشته باش که آدمهای مثل تو خیلی زیادند و اغلب شان شیوه ایی از زندگی و مرام را در جهان کنونی پذیرفته اند که خیلی ساده از آن به عنوان رفتار شهروندی یاد می شود.
زندگی شهروندی عمل قهرمانانه و خارق العاده ایی نیست. برای مثال رفتاری نظیر درست رانندگی کردن و حق عابر پیاده را رعایت کردن یکی از آنها است.
احترام گذاشتن به همسر، دوست، فرزند، همسایه و ارباب رجوع یکی دیگر از رفتارهای مهم شهروندی است.
بدون آنکه نسبت به مردم دور و برت تلخ و عصبانی باشی. آنها را قربانی سیستمی ببین که سیاه و سفید است. یک شبکه تلویزیونی وقتی سیاه سفید است هر چه نشان می دهد یا آموزش می دهد یا تجربه می کند سیاه و سفید است.
اگر می خواهی بفهمی که سیاه و سفید نشده ایی ببین ایا با همه دشواری ها همچنان ساده و شریف و مهربان و سخت کوش هستی؟
Image source
