سلام. محسن هستم و وارد ۲۹ سالگی میشم. کار خوب و خانه و خودرو دارم. خانواده اصرار دارند که ازدواج کنم. اما نمی توانم با کسی ارتباط برقرار کنم و از طرفی به ازدواج سنتی علاقه ندارم و نمی توانم بدون هیچ شناختی سر سفره عقد بنشینم.
دنبال دختری هستم که شاغل و مستقل باشد و فرزند نخواهد. دلیل من هم برای این شرایط این است که می دانم زندگی با فردی با اخلاق من سخت است و ممکن است همسرم بعد از مدتی جدا شود برای همین میخواهم مستقل باشد و نیازی به من نداشته باشد.
خواهشا راهنمایی کنید ایا تفکراتم عادی است؟ آیا چنین دختری وجود دارد که شرایطم را بپذیرد؟
محسن عزیز
می گویی فرزند نمی خواهی چون می ترسی همسرت از تو جدا شود و بچه در موقعیت نامساعدی بزرگ شود. ولی وقتی قرار است با یک زن مستقل و شاغل ازدواج کنی حتی اگر طلاق بگیری او همچنان مستقل و شاغل خواهد بود و می تواند از عهده خودش و فرزند بر آید. پس نگرانی نباید داشته باشی.
مشکل اصلی تو، خودت هستی و نگرانی هایی که نمی توانی مهار کنی. نامه تو دارد می گوید می خواهی ازدواج کنی ولی طرف باید چنین و چنان باشد. فرزند نخواهد و … شرط هایی که میگذاری یافتن همسر مناسب را سخت می کند.
این را هم نمی شود نادیده گرفت که ویژگی های خوب هم داری. معلوم است انسان مسئولی هستی. آینده نگر هستی. از نظر قابلیت های زندگی و معیشت، آدم جدی و موفقی هستی … حسود نیستی چون معتقدی همسرت باید مستقل و شاغل باشد.
خودت می دانی که پدرو مادرت به هیچ شکل نمی توانند به زور ترا به ازدواج وادارند. با آنها صمیمی و صادقانه صحبت کن. بگو آدمی هستی که ازدواج را مهم می دانی و یافتن همسری مستقل و صبور و مهربان، وقت می برد.
سعی کن خودت دنبال شریک زندگی بگردی. برای یافتنش وقت بگذار. به جاهایی برو که دوست داری و افراد همفکر و هم سلیقه ات می روند. تربیت خانوادگی که ترا ایجاد کرده است حتما دخترانی با مشخصات و حساسیت های تو نیز ایجاد کرده است. او همین دور و برهای تو است. باید پیدایش کنی …
Image source
https://www.pexels.com/@olly
