من و همسرم در کل ۲ سال است که با یکدیگر آشنا شدیم مردی است مهربان و دوست داشتنی و مسلولیت پذیر اما فوق العاده زودرنج و همین باعث شده که من در مسایلی مانند اینکه بعد کار بیرون لطفا پاهای خود را بشور به مشکل بربخورم.
چند بار به طرق مختلف و البته با مهربانی عنوان کردم اما باعث رنجش ایشان شده و در نهایت منتهی به عوض کردن جوراب تمیز بدون شستن پاها انجامیده. من آدم وسواسی نیستم ولی بی اعتنایی به بهداشت فردی ذهن مرا آشفته می کند. حتی موقع همبستری بوی بدنش یا دهانش حتی موهای چرب سرش روی احساسم نسبت به او تاثیر منفی دارد. من او را دوست دارم و می خواهم زناشویی مان خیلی بیشتر بهبود یابد.
میترای عزیز
عادتهای فردی به نظر ساده هستند ولی ترک شان، توجه و صبوری و انگیزه های مثبت می خواهد. اینجا است که نقش خودت مهم می گردد:
ما انسانها احساس خوبی با تکرار مداوم تذکرهای منفی نداریم چون سریع سپرهای دفاعی مان را بالا می گیریم.
در فرصت های مناسب و صبورانه می توانی این تذکر را با شیطنت و شوخی به میان بیاوری. دنبال تغییرات ناگهانی نباش. کوچکتریت تغییرات را ببین و طوری که خوشحالش کند آن را به زبان بیاور.
حتی می توانی از شیطنت جنسی ات به عنوان همسر استفاده کنی و پیشنهاد بدهی که مثلا با هم حمام کنید. بگویی که دوست داری با او دوش بگیری. بگویی که بوی بدن تمیزش را خیلی دوست داری.
این شیوه از تذکر و تشویق مثبت مربوط است به سطح رابطه خصوصی تان و اینکه چقدر نسبت به ابراز حس و میل خود به همدیگر راحت هستید.
