وقتی که « Robin Dunbar» استاد دانشگاه آکسفورد در سال ۱۹۹۳ نظریه «تعداد دوستان مورد نیاز بشر» را طرح کرد، نامش ناگهان سر زبان‌ها افتاد. او که درباره‌ی «انسان‌های اولیه» تحقیق می‌کرد با تکیه بر یافته‌هایش، موفق شد به عددی دست بیابد که با نام «عدد جادویی دانبار» ثبت شده است.
گسترش فوق العاده اینترنت، بحث درباره‌ی حد و حدود و مزایا یا مشکلات افزایش دوستی‌ها را دوباره بر سر زبان‌ها انداخته است. دکتر دانبار برای پاسخ دادن به این ضرورت، کتاب تازه‌ای منتشر کرده با این قصد که یک بار دیگر با در نظر گرفتن تغییرات اجتماع معاصر، درستی نظریه‌ی «عدد جادویی»اش را اثبات کند.
کتاب تازه‌ی رابین دانبار «هر انسان، چند دوست باید داشته باشد؟» آمیزه‌ای از مجموعه مقالات علمی است. او سعی کرده است نشان دهد که سیم کشی عصبی و حتی وزن حجمی مغز ما در دوران انسان نخستین، قدرت شناسایی و ارتباط با حدود 150 نفر را تنظیم کرده است. به عبارت دیگر مغز ما قادر نیست رابطه کیفی و همه جانبه با بیشتر از 150 نفر داشته باشد.
تجربیات نهادهای گوناگون بشر در طول تاریخ با عدد ارائه شده توسط دکتر رابین دانبار همخوانی فراوانی دارد. جمعیت متوسط اکثر روستاهای جهان، از روستاهای انگلیس گرفته تا روستاهای آمازون در حول و حوش عدد فوق دور می‌زند. گردان های نظامی ارتش در بسیاری از امپراطوری‌های قدیمی و ارتش حرفه‌ای که از اوائل قرن هجدهم در اروپا سر و سامان داده شده بود حدود۱۳۰ نفر بوده است. البته گاهی جمعیت قبیله‌ها در دوران قبل از تمدن کشاورزی به ۵۰۰ نفر هم می‌رسید ولی رابطه‌ی معیشتی و خانوادگی ایجاد شده در بین
با وجود همه دلائل مثبت برای داشتن شبکه وسیع‌تر دوستان، دکتر دانبار معتقد است که برای استفاده هر چه کیفی‌تر از مزایای فراوانِ یک دوست، انسان معاصر بهتر است شبکه اجتماعی‌اش را همچنان در حول و حوش ۱۵۰ نفر باقی نگه دارد تا از مزیت دوستی های عمیق‌تر و طولانی‌تر برخوردار گردد.
Frank Bures, How Many Friends Does One Person Need?
http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=mind-reviews-how-many-friends
How Many Friends Does One Person Need? Dunbar’s Number and Other Evolutionary Quirks by Robin Dunbar. Harvard University Press, 2010
http://en.wikipedia.org/wiki/Dunbar’s_number
image source
http://www.sciforums.com/threads/dunbars-number.141433/
