ناامیدی و خودداری از تلاش دوباره، اولین واکنش بعد از بی اعتنایی های متوالی است. دو روانشناس امریکایی در کتاب شان « ناامیدی آموختنی است» سعی کردند با تنظیم چند ازمایش، نشان دهند بی تفاوتی و ناامیدی را می توان آموخت
آنها در قدم اول به تعدادی سگ در درون یک محوطه سرپوشیده، بدون هیچ دلیلی شوک های خفیف الکتریکی دادند. سگها پس از مدتی متوجه شدند که اصلاً مهم نیست چه عکس العمل یا رفتاری نشان دهند چون به هر حال شوک نصیب شان خواهد شد.
پس از آنکه از این طریق، به سگ ها حس ناامیدی دست داد آنها را به یک محوطه جدید بردند. سگ ها با آنکه می توانستند از محوطه جدید خارج شوند بدون هیچ مقاومت و تلاش، فقط دراز کشیدند و اقدامی برای خروج نکردند و به جای آن فقط به ناله های اعتراضی بسنده کردند.
آموختن ناامیدی در شکل گسترده تر، موید این واقعیت است که حیوانات و از جمله انسانها، بعد از آنکه به طور متوالی متوجه شوند رفتار شان در تصمیم دیگران، نقشی ندارد و به عنوان مثال، مدام توسط افرادی که نسبت به آنها اظهار علاقه کرده اند جواب « منفی» می گیرند، پس از مدتی متاسفانه نوعی حسِ یاس، وادارشان می کند دست از تلاش برای ابراز دوستی و عشق بردارند.
Schwartz, Barry (2004). Paradox of Choice: Why More is Less. New York, NY: Harper Collins
http://www.psychologytoday.com/blog/thriving101/201012/rejection-losers-guide
Seligman, M.E.P. and Maier, S.F. (1967). Failure to escape traumatic shock. Journal of Experimental Psychology, 74, 1-9
Image source
http://coaching-journey.com/7-keys-to-overcoming-fear-of-rejection-in-sales/
