عبدی بهروانفر، ترانه سرا و خواننده خراسانی، موسیقیِ جاز و بلوز را در ذره ذره وجودش فریاد می زند. ترانه « باغ وبا گرفته» همچون باد جنی تلخ و سرگردان، از روی خرابی های دهشتناک جنگ و مرگِ جنوب ایران بر می خیزد. این ترانه و باغ وبا گرفته اش ناله ای غمناک در خود دارد که بی تردید گویای وضعیتِ سرزمین وبا زده ما است.
ویدئوی ساخته شده برای موسیقی در مجموع توانسته است فضای حسی ترانه را تصویر کند. شاید می توانست بهتر باشد اگر شخصیت هایی انتزاعی را که در ویدئو معرفی کرده بود بدون حرکت می ماندند و کمی هم کمتر نشان داده می شدند. طبیعت سوخته به خودی خود کراهت و زخمی که به منطقه وارد شده بود را با صلابت تمام منعکس می ساخت.
یه ظهر خورشید داغ
آفتاب مرده رو سر باغ
شال مترسک رو هوا
پراز کلاغ ،باغچه ما
گندما سوخته از عطش
سفره ما سطل ترش
سوسکا تو صف همه تو کف
ما میخ میخ، گیج علف
موشا دارن حال مکنن تو خانه
یخچال ما پر از پنیر و پونه
برای مرغای باغ بابا
خروس همسایه رجز مُخوانه
