خانم دکتر تاریخ‌شناس «باربارا وایتهد»، در کتابش «مردان، نوبرانه‌های کم پیدا» می گوید می توان همه جا زنان جذاب در لباس‌های شیک کارمندی را دید که انگشتهای دستان‌شان بی‌حلقه مانده است. زنان جوان شاغل و تحصیلکرده ای که یافتن همسر، یکی از دغدغه های اصلی شان است.
آماری که خانم باربارا وایتهد از دید یک مورخ اجتماعی در کتابش گردآوری کرده، موید این واقعیت است که زنان سی و چند ساله مجرد که تحصیلات عالی نیز دارند، سه برابر بیشتر از نسل‌های گذشته، از یافتن شریک درازمدت در زندگی خویش محروم می گردند.
از نظر خانم دکتر وایتهد، نسل جوان تحصیلکرده برای تثبیت و ارتقای شغلی چاره‌ای جز فعالیت همه جانبه و متمرکز در زمینه حرفه ای خود ندارند و بالارفتن سن زنان و مردان مجرد تابع ناگزیری از این شرایط است. مردان اما موقعیت باثبات‌تری از زنان هم‌سن خویش دارند.
مردان حتی به لحاظ بیولوژیک نیز از انعطاف و فرصت زمانی بیشتری برای پدر شدن دارند. اما بالا رفتن سن برای زنان چیزی جز سرآسیمگی و اضطراب و حتی امکان از دست دادن قابلیت تولید مثل در پی نخواهد داشت.
خانم باربارا وایتهد به طور شخصی نیز تجربه بسیار نزدیکی با مشکلات زنان مجرد دارد. او دو دختر سی و چند ساله مستقل و شاغل دارد که نمی‌دانند چگونه و کجا به جست‌وجوی رابطه جدی و درازمدت بگردند؟
مشکل اصلی این است که به موازات تغییرات وسیع اجتماعی به‌ویژه در نیم قرن اخیر، شیوه‌های آشنایی و همسر‌یابی تغییر چندانی نکرده است.
از طرفی، جابه‌جایی شغلی دربین شهر‌ها و حتی کشورهای مختلف جوانان را از دایره فامیلی دور و جدا نگه‌داشته است و از سوی دیگر، میل به زندگی مستقل در نسل‌های جدید زنان و مردان مجرد، گمنامی و محوشدن در هویتی عمومی را برای‌شان به ارمغان آورده است.
در بحبوحه همین تغییرات اجتماعی، شاهد تغییر اخلاقیات اجتماعی نیز درجامعه هستیم. زن‌های قدرتمند شده و سرشار از توقعات فمینیستی نسل‌های گذشته به فرزندان خود جسارت و پشتکار لازم را داده‌اند تا بدون واهمه به استقبال تجربه و پی‌گیری خواسته‌های شخصی خویش بروند.
آزادی روابط جنسی و در دسترس بودن این میل پرقدرت جوانانه نیز از تنش‌های اجباری ازدواج در سنین جوان‌تر کاسته است و این‌همه دست به دست هم داده‌اند تا به وضعیت مضطربی برسیم که برای زنان کمی پا به سن گذاشته، مردان تبدیل به نوبرانه‌های کم پیدا گردند.
زنان مجرد با وجود استقلال مالی و روحی، قادر به یافتن مردان هم‌سن و سال، هم‌طراز و هم‌سلیقه‌ایی نیستند که در بدو تحصیلات دانشگاهی، شانس آشنایی و رابطه با آن‌ها را داشتند. زنان مجرد به ناگهان درمی‌یابند که جز فضای شغلی، سالن‌های ورزش و جمع کوچک دوستان، محدوده دیگری از شبکه اجتماعی برای آن‌ها تدارک دیده نشده است.
زنان مجردی که وارد دهه سوم زندگی‌شان گشته‌اند باید با واقعیت دیگری هم تن دهند، آن‌ها باید با زنان جوان‌تر از خود نیز برای دستیابی به مردان آماده برای زندگی مشترک به رقابت بپردازند.
عنصر تشویش‌برانگیز بعدی میل هر لحظه قوی‌تر شونده مادر شدن است که باعث به‌صدا درآوردن زنگ ساعت بیولوژیک آن‌ها می‌گردد. با وجود با همه این مشکلات، خانم باربارا وایتهد هم‌چنان مخالف دیدگاه محافظه‌کارانه‌ایی است که به زنان جوان پیشنهاد تشکیل خانواده در حین تحصیل دانشگاهی را می‌دهد.
از دید ایشان زنان تحصیلکرده شاغل شانس و موقعیت بهتری برای یافتن همسر ایده‌آل دارند و بر طبق آمار ارائه شده در کتاب ایشان، ازدواج‌های در این سطح ماندگارتر هستند. خانم وایتهد توصیه کوتاه آمدن و تن دادن به ازدواج به هر قیمت و با هر کس را نیز ناعاقلانه و بسیار نافرجام می‌بینند.
مهم‌ترین اشاره و راه‌حل در کتاب «مردان، نوبرانه‌های کم‌پیدا» در این نهفته است که جامعه جدید باید با تمام قوا در فکر ایجاد شبکه‌های جدید برای تماس و ایجاد اشنایی فراهم کند.
In Search of Mr. Right
http://www.theatlantic.com/magazine/archive/2002/12/in-search-of-mr-right/306587/
Barbara Dafoe Whitehead Why There Are No Good Men Left, Broadway Books. 320 pages
Image source
http://www.businessinsider.com/hinges-most-eligible-by-industry-2015-8
