روانشناس و استاد دانشگاه دکتر « آزرل گریسمن» معتقد است کودکان خاطره سازی را از طریق گفتگوی شفاهی یاد می گیرند. گفتگوی کودکان با والدین در باره یک اتفاق روزانه، زمینه ساز تمرینی می شود که منجر به حافظه سازی می گردد.
تحقیقات نشان می دهد والدین وقتی دختران شان را از مهد کودک می گیرند از آنها می خواهند در باره همه جزيیات و حتی احساسات شان در باره روزشان حرف بزنند. ولی از پسران خواسته می شود که خیلی کلی در باره ماجراهای روزشان صحبت کنند.
تفاوت رفتار والدین با فرزندان دختر و پسر باعث می شود پسران از کودکی یاد بگیرند به جزيیات توجه کافی نکنند و در باره احساس شان از اتفاقات روزانه، زیاد حرف نزنند.
این برخورد دوگانه باعث می شود که دختران به مرور به این توانایی دست می یابند که مغزشان چندین نشانه مختلف از یک ماجرا را همراه با هم در حافظه شان ضبط کند.
توانایی به یادآوردن خاطره بستگی به جزئیات متفاوت دارد و مثلا اگر بدانید در لحظه اتفاق چه پوشیده بودید یا حتی چه غذایی خورده بودید و یا چه احساسی داشتید در یادآوری مجدد خاطره تاثیر خواهد داشت.
تفاوت رفتار والدین با فرزندان دختر و پسر باعث می شود پسران از کودکی یاد بگیرند به جزيیات توجه کافی نکنند و در باره احساس شان از اتفاقات روزانه زیاد حرف نزنند.
بی دلیل نیست وقتی از یک مهمانی برمی گردیم خانم ها حافظه شان توانسته است رنگ و تزيینات لباس و کفش و بقیه جزيیات مهمانی را به خاطر داشته باشند. اما اکثر مردان فقط یک خاطره و حس کلی از مهمانی و مهمانان در ذهن شان نقش می بندد..
Why Men Never Remember Anything By Melissa Dahl
http://nymag.com/scienceofus/2014/09/dudes-have-horrible-memories.html
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9457787
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25108279
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19467006
http://www.luc.edu/media/lucedu/childrensmemory/pdfs/reesehadenfivush%281993%29.pdf
http://psych.la.psu.edu/shields/home/resources/GenderEmotionChapter.pdf
http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0273229713000245
