«Ashley Mears»، استادیار رشته جامعه‌شناسی دانشگاه نیویورک برای نوشتن کتابی درباره زندگی واقعی دختران مدل ناچار نبود که وارد دنیای غریب و نا‌شناس شود.
او به خاطر حضور کوتاهش در دنیای مد، از نزدیک با دنیای بی در و پیکر آن آشنا بوده و از همه مهم‌تر، از رنج و سرگردانی دختران زیبارویی که از سراسر جهان به امید آرزوهای بزرگ به این صنعت می‌پیوستند نیز خبر داشته است.
Ashley Mears در کتابش ذکر کرده است که در اغلب موارد، دختران مدل، مبالغ هنگفتی را از جیب خود هزینه می‌کنند تا مثلاً در مجلات زنانه عکسی از آنها وجود داشته باشد. از معدود مجلاتی که به مدل‌های خود پول می‌دهد مجله معروف «ووگ» است. مبلغ ۱۵۰ دلاری که این مجله به مدل‌های خود می‌پردازد حتی گوشه‌ای از مخارج مسافرت مثلاً یک دختر برزیلی نیست که به اروپا می‌آید تا ذوق‌زده عکسی از خود در مجله فوق داشته باشد.
دختران مدل همانطور که رسماً در این محیط شغلی به آنها نگریسته می‌شود تاریخ مصرف بسیار کوتاهی دارند. نمایندگان آژانس‌های مدل‌ساز به دختران بالای ۲۰ سال می‌آموزند: «بگویید ۱۹ ساله هستید. چه کسی پاکت شیری را می‌خرد که زمان مصرف آن به زودی به سر می‌آید؛ آنهم وقتی که پاکت‌های تازه‌تر شیر هر لحظه وارد بازار می‌شود»
نویسنده کتاب «قیمت زیبایی» به این نکته مهم اشاره می‌کند که از اواخر قرن بیستم، صنعت مد و آژانس‌های مربوطه به ناگهان با موج وسیع دختران زیبا از سراسر جهان روبه‌رو شده‌اند و به هم خوردن تناسب عرضه و تقاضا باعث افول آشکار نرخ پرداخت به مدل‌ها شده است.
دختران مدل که از کشورهای دیگر به امید نقش بستن تصویرشان روی اجناسی با مارک‌های معروف به مراکز اصلی مد می آیند، چاره‌ای ندارند جز آن‌که ده‌ها هزار دلار خرج کنند تا هرطور شده در مراکز فوق شانس خود را آزمایش کنند. اکثر این دختر‌ها اگر خوش‌شانس باشند تبدیل به «مدلِ پولکی» می‌شوند و کارشان این خواهد بود که به گونه‌ای طاقت‌فرسا در طی ساعات طولانی در مجلات دست دوم و سوم و سایت‌های بی‌نام و نشان برای مبلغی ناچیز ژست بگیرند تا امورات روزانه‌شان بگذرد.
در این میان، تنهایی، کم تجربه بودن، فشار مالی و تحقیر، بسیاری از دختران مدل را به ناگزیرهای دیگر می‌کشاند. مدل برهنه شدن در مجلات مردانه و شرکت در ویدئوهای سکسی از پیشنهادات اولیه‌ای است که با آن مواجهه می‌شوند. خطر اعتیاد، بیماری‌های رفتاری و روانی و حتی تن‌فروشی نیز از جمله ناهنجاری‌های گسترده است که در پیرامون این شغل وجود دارد.
اشلی میرز از تاثیر روانی بسیار قوی رسانه‌ها روی دختران جوان و خودش می‌گوید و اقرار می‌کند که با وجود این‌که دانشجوی رشته جامعه‌شناسی بوده، نتوانسته از دامِ رویاهای شغل پر زرق و برق مدل‌ها بگریزد و به این‌ترتیب بود که استادیار دانشگاه نیویورک و نویسنده کتاب «قیمت زیبایی» در سال‌های اولیه دانشگاه، جذب این صنعت می‌شود.
Ashley Mears, Poor Models. Seriously
Image source
http://www.timeslive.co.za/thetimes/2015/03/18/tall-skinny-no-fun-france-wants-ultra-thin-models-banned
